Stalowa Wola – reportaż ze spaceru

Stalowa Wola została zaplanowana i zbudowana w ciągu kilkunastu miesięcy. Poszczególne zespoły mieszkaniowe, skoncentrowane wokół publicznych placów bez wyraźnie zaznaczonego tradycyjnego rynku, oddzielały pasy naturalnej zieleni. Przyblokowe ogródki i wspólne zieleńce spełniały rolę terenów rekreacyjnych i sprzyjały integracji. W ten sposób powstało modernistyczne „miasto-ogród” – funkcjonalne i przyjazne mieszkańcom. Budynki wchodzące w skład osiedla wpisują się w architekturę dojrzałego modernizmu lat trzydziestych, w niektórych znajdują się elementy w stylu art déco.  

W trakcie spaceru z młodzieżą z Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej naszym przewodnikiem była Pani Joanna Rybak, edukatorka i regionalistka z Muzeum Centralnego Okręgu Przemysłowego oddziału Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli.

Stalowa Wola – galeria zdjęć ze spaceru

Stalowa Wola – reportaż z warsztatu projektowania questów

Ponowne, po czerwcowym spacerze, wokół tematów modernizmu w Stalowej Woli, to trzydniowe warsztaty projektowania mobilnych questów.

Warsztaty z udziałem młodzieży z I Liceum Ogólnokształcącego Komisji Edukacji Narodowej obyły się w Muzeum Centralnego Przemysłowego w dniach 4,5,6 września 2024 roku. Warsztaty prowadziła edukatorka Sabina Konior.

W części technicznej uczniowie poznali fińskie narzędzie do projektowania gier ActionTrack. W części merytorycznej młodzi projektanci opracowywali wątki fabularne oraz mechanikę gry, opierając się na zdjęciach, materiałach o powstawaniu Stalowej Woli. I wizja architekta Bronisława Rudzińskiego, i jej realizacja w 26 miesięcy zachwycają do dziś. W tej części spróbowaliśmy odpowiedzieć na tytułowe pytanie „Dlaczego Stalowa Wola jest jak Dubaj?”. Uczniowie poznali też szczegóły projektów domów robotniczych, urzędników i wilii a także obiektów publicznych, nauczyli się odróżniać przedwojenną siatkę w przydomowych płotach od tychpóźniejszych. Mieli również okazję przetestować grę w terenie. Wspólnie opracowali zadania i zaproponowali własny tytuł questu: „Dziennik inżyniera”.